Repertuar kin w Błoniu i okolicach

Dziewczynka odkrywa, że może zobaczyć wyimaginowanych przyjaciół wszystkich, których zna. Wyrusza w magiczną przygodę, aby połączyć zapomniane istoty fantastyczne z ich bliskimi.

W świecie zdominowanym przez małpy ludzie zostali zepchnięci na margines. Młody samiec wyrusza w trudną podróż, która zmieni jego wyobrażenie o przeszłości i wpłynie na przyszłość małp i ludzi.

Maggie jest dzielną wombatką, która w przebraniu superbohaterki przeczesuje miasto w poszukiwaniu złoczyńców i ich niecnych występków. W ostatnim czasie ma mnóstwo roboty – ale to nie ze względu na przestępców, których jest rekordowo mało, tylko z uwagi na drobne przysługi, o które proszą mieszkańcy metropolii. Całe dnie spędza na pomaganiu w udrożnianiu kanalizacji czy składaniu zeznań podatkowych, zamiast zająć się starym dobrym ratowaniem świata. Przychodzi jednak dzień, w którym znowu potrzebna będzie jej prawdziwa moc! Oto zły geniusz technologii planuje uwięzić wszystkich mieszkańców miasta w „idealnej” jego zdaniem symulacji komputerowej i odciąć ich od realnego życia. Maggie ani jej pomocnik Ptyś nie mogą na to pozwolić i ruszają na misję, aby uwolnić mieszkańców. Żadna wirtualna rzeczywistość nie może się bowiem równać z pięknem i dobrem prawdziwego świata!

Horror "Tarot: Karta śmierci" opowiada o grupie przyjaciół, którzy naruszają świętą zasadę tarota, aby nigdy nie używać cudzych kart. Nieświadomie uwalniają zło uwięzione w przeklętych kartach. Jeden po drugim stają twarzą w twarz z przeznaczeniem i zaczynają wyścig przed przyszłością przepowiedzianą w kartach.

Śledczy Gary Johnson wciela się w płatnego zabójcę, aby złapać osoby zlecające morderstwa.

Colt Seavers porzuca zawód kaskadera. Gdy znika gwiazda wysokobudżetowego filmu w reżyserii jego ex, decyduje się wrócić do branży.

Tashi, była gwiazda tenisa, zostaje trenerką swojego męża, który aby przerwać pasmo porażek musi zmierzyć się na korcie ze swoim byłym najlepszym przyjacielem, a przy tym byłym partnerem żony.

Po wykazał się już niezwykłą odwagą i talentem do sztuk walki. Teraz ma zostać przywódcą Doliny Spokoju.

Garfield jest najbardziej znanym kotem na świecie. Jest leniuchem, który uwielbia lasagne i nie cierpi poniedziałków.  Po nieoczekiwanym spotkaniu ze swoim dawno zaginionym ojcem - niechlujnym ulicznym kotem Vicem - Garfield i jego psi przyjaciel Odie zmuszeni są porzucić swoje doskonałe leniwe życie i dołączyć do Vica w zabawnym napadzie.

Obdarzone nadprzyrodzonymi mocami siostry mogą stać się superbronią albo superbohaterkami.

Sportowiec przygarnia bezdomnego psa, aby towarzyszył mu w niezwykle trudnych zawodach wytrzymałościowych.

Historia życia i kariery wokalistki Amy Winehouse.

Aaron Falk bada sprawę zaginięcia w australijskim buszu.

Matka odkrywa, że nauczyciel jest winny dziwnym zachowaniom jej syna.

Gdy młoda zakonnica odkrywa, że jest w ciąży, w jej klasztorze zaczyna się mówić o cudzie. Wkrótce zaczyna ona jednak podejrzewać, że została wybrana do wypełnienia misji, która może doprowadzić ją do zguby.

W trakcie letniej wyprawy w Tatry Waldek odkrywa, że jego ojciec mieszka w okolicy i postanawia go odnaleźć. Wraz ze Staszkiem wyruszają na poszukiwania, podczas gdy Delfina musi dochować tajemnicy i ukryć prawdę o zniknięciu chłopców.

Dozorca w Japonii docenia uroki prostego życia.

Kong broni Ziemi przed niezwykłymi i niebezpiecznymi stworzeniami.

Książę Paul Atryda przyjmuje przydomek Muad'Dib i rozpoczyna duchowo-fizyczną podróż, by stać się przepowiedzianym w proroctwie wyzwolicielem ludu Diuny.

Dwunastoletnia Charlotta odkrywa gigantycznego pająka, który wykluł się z tajemniczego obiektu podczas burzy śnieżnej. Gdy pająk zaczyna pożerać zwierzęta i ludzi, Charlotta i jej rodzina muszą stawić mu czoła.

Przez pogrążone w krwawej wojnie domowej Stany Zjednoczone przedziera się grupa dziennikarzy, by w Waszyngtonie przeprowadzić ostatni wywiad z prezydentem.

Instruktorka tańca poznaje tłumacza migowego, który jest aseksualny. Próbując stworzyć związek, uczą się na nowo intymności.

Ostatni pub w podupadającej wiosce w północno-wschodniej Anglii staje się miejscem spotkań lokalnych mieszkańców i nowo przybyłych uchodźców z Syrii.

Próbując uciec przed patriarchatem powojennego włoskiego społeczeństwa, Delia planuje zbuntować się przeciwko brutalnemu mężowi.

Komendant obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau Rudolf Höss i jego żona Hedwiga próbują ułożyć sobie rodzinne życie w domu z ogrodem, który znajduje się tuż obok obozu.

Młoda Amerykanka zostaje wysłana do Rzymu, by rozpocząć życie w służbie Kościoła. Na swojej drodze napotyka mroczne siły, przez które zaczyna kwestionować swoją wiarę i odkrywa przerażający spisek mający na celu sprowadzenie na świat zła wcielonego.

Gdy w środku upalnego lata Nowy Jork zamarza, pogromcy duchów próbują odkryć stojącą za tym mroczną siłę.

W czasie II wojny światowej Irena Gut postanawia uratować przed straceniem polskich Żydów, gdy dowiaduje się, że Niemcy zamierzają zlikwidować getto.

Jędrek, młody chłopak który przeżył piekło łagru, opuścił z armią Andersa Rosję i trafia do II Korpusu, który przygotowuje atak na klasztor na wzgórzach Monte Cassino.

Dwoje uczniów niezwykłej szkoły musi współpracować z magicznymi zwierzętami aby rozwikłać tajemnicę dziwnych dziur, które pojawiły się na terenie szkoły.

Haratyk, nie mogąc liczyć na pomoc władz, uruchamia z mieszkańcami wioski tartak. Gdy przedstawiciel partii oświadcza, że jest to własność ludu, którą trzeba zwrócić, górale niszczą swoje dzieło i idą do lasu, gdzie tworzą oddział partyzancki.

Przez lata rodzina złożona z rodziców i czwórki dzieci cieszyła się samowystarczalnym życiem na norweskiej farmie, z dala od zgiełku miasta, w harmonii z naturą. Niespodziewana tragedia wywróciła ich życie do góry nogami. Współczucie, które okazują sobie nawzajem, rozciąga się również na zwierzęta, dom i otaczającą naturę. Prywatne zdjęcia i domowe materiały wideo wplecione w narrację filmu akcentują psychologiczny wymiar upływu czasu. Film stawia pytanie o to, jak kierować sobą i rodziną w czasach smutku. Akcentuje potrzebę zaakceptowania zmiany i znalezienia nowej drogi życia. Gdy decydujesz się na życie z dala od społeczeństwa, musisz być przygotowany na możliwe wygnanie z raju.

Młoda para w Senegalu musi zmierzyć się z dezaprobatą ze strony ich odległej wioski.

Film opowiada o muzyce techno i kulturze rave w Polsce. Przewodnikiem po tym świecie jest dwójka młodych rejwerów z pokolenia Z: Marysia i Janusz oraz Marcello Zamenhoff, performer i jeden z pionierów techno w naszym kraju. Młodzi bohaterowie są zafascynowani modą na lata 90. XX wieku, ale posiadają też krytyczną świadomość naiwności oraz utopijności postulatów osób z pierwszego polskiego pokolenia techno. Film zderza współczesność z unikalnymi archiwami polskich imprez sprzed 30 lat, reprezentującymi konflikt pomiędzy miejską, artystyczną kulturą rejwową a wiejskimi imprezami techno spod znaku klubu Ekwador w Manieczkach. Bohaterowie szukają odpowiedzi na podstawowe pytanie, czy młodemu pokoleniu uda się pojednać podzieloną klasowo od lat 90. XX wieku scenę klubową w Polsce?

Dziesięcioletni Riki ucieka z domu podążając za tajemniczym sygnałem alarmowym, który prowadzi go do równoległego świata.

Weteran wojenny postanawia zbudować kolonię na nieurodzajnych wrzosowiskach jutlandzkich. Uzyskując zgodę króla, jego wrogiem staje się lokalny właściciel ziemski.

Opisywano ją jako boginię rock n’rolla, kapłankę voodoo, złą uwodzicielkę. Oskarżano o próbę rozbicia The Rolling Stonesów z uwagi na romanse z trzema członkami zespołu. Kilka piosenek Stonesów było inspirowanych jej osobą, nazywano ją nawet szóstym Stonesem. Pojawiła się także na okładce magazynu "Vogue". Anita Pallenberg - niemiecka modelka i aktorka - zyskała sławę w latach 60. i 70. XX wieku dzięki swojej burzliwej biografii. Film, w którym pamiętniki Anity czyta Scarlett Johansson, opowiada o jej ekscentrycznym życiu, rodzinie i karierze. Poznajemy jej nieopublikowane do tej pory wspomnienia. Oglądamy nigdy wcześniej nie pokazywane archiwalia filmowe i zdjęcia rodzinne ukazujące jej role filmowe, a także pobyty w Szwajcarii, Nowym Jorku i Londynie. Obserwujemy ją w roli matki, ikony mody i projektantki. W filmie pojawiają się także członkowie jej rodziny oraz przyjaciele, w tym Keith Richards i jej dzieci.  Film opowiada słodko-gorzką historię kobiety, która żyjąc na krawędzi i mając rock’n’rollowego ducha, wywarła ogromny wpływ na kulturę i obyczaje swojego pokolenia, wyprzedzając znacząco swoje czasy.

Rodzina kaczek opuszcza swój staw i udaje się w podroż po nieznanym im dotąd świecie.

Arthur towarzyszy grupie rabującej groby i handlującej starożytnymi znaleziskami, choć sam nie szuka zysku ani przygody. Niczym Orfeusz, ma nadzieję odnaleźć w zaświatach to, co utracił.

Założony w 2005 roku YouTube szybko stał się jedną z najpotężniejszych internetowych platform umożliwiających demokratyczne upublicznianie filmów w Internecie i wkrótce... maszynką do zarabiania pieniędzy. Zapewniając łatwy i szybki dostęp do wiadomości czy rozrywki, jest również źródłem dezinformacji. Film pokazuje blaski i cienie serwisu oraz to, jak korzystanie z niego zmieniło nasze życie. Jak mądrze korzystać z tego serwisu i z innych mediów społecznościowych? Co musimy wiedzieć, aby ustrzec się przed manipulacjami?

Mistrzostwa świata kobiet w piłce nożnej po raz pierwszy zostały zorganizowane przez FIFA w 1991 roku. To wydarzenie postrzegamy jako oficjalny początek nowej ery w historii sportu, ale czy słusznie? 20 lat wcześniej odbył się w Meksyku pierwszy turniej zespołów kobiecych, który został zapomniany i wymazany z kart historii. Fakt, że zdecydowana większość fanów piłki nożnej nie wie nic o Copa 71 świadczy o tym, jak niewygodnym wydarzeniem była dla władz światowego futbolu. Turniej zorganizowano i rozegrano w blasku fleszy oraz kamer telewizyjnych, z udziałem sponsorów, gdzie rok wcześniej odbyły się finały mistrzostw świata mężczyzn. Podczas imprezy zawodniczki traktowane były przez media jak gwiazdy rocka. Film odkrywa przed nami bogactwo archiwalnych materiałów dotyczących turnieju, nazywanego Pucharem Świata Kobiet, w którym wzięły udział zespoły z Argentyny, Meksyku, Danii, Włoch, Anglii i Francji. Mecze na słynnym stadionie Azteca zgromadziły 100 000 widzów, co do tej pory było nieosiągalne na zawodach sportów kobiecych. Poznajemy bohaterki tamtych meczów, które do tej pory nie miały okazji do podzielenia się wspomnieniami z szeroką publicznością. Zdradzają, co działo się na boisku i poza nim. Często, w swoich miastach i rodzinach, spotykały się z seksizmem i lekceważeniem. Pomimo dyskryminacji, spełniły swoje marzenia na oczach całego świata. Te kobiety odkryły, czym są władza, wolność i spełnienie. W filmie występują również złote medalistki igrzysk olimpijskich w piłce nożnej: Brandi Chastain i Alex Morgan a za jego produkcję odpowiadają między innymi Venus i Serena Williams.

Były aktywista od 35 lat ukrywa się przed wymiarem sprawiedliwości, jednak jego przeszłość dogania go, gdy w barze, w którym pracuje zjawia się uzbrojony człowiek żądny zemsty.

Aby uniknąć konsekwencji aktu wandalizmu Arek pomaga w odmalowaniu kościoła. Wkrótce ukrywają się tam jego przyjaciele, którzy znaleźli się w niebezpieczeństwie.

Historia dwóch podhalańskich rodów wystawionych na najtrudniejszą próbę podczas niemieckiej okupacji.

Historia miłości i twórczości francuskiego malarza Pierre Bonnarda i jego żony Marty.

Ich numer telefonu znamy z demonstracji. Twarze z okładek gazet albo furgonetki antyaborcyjnej. Nazwiska z kampanii społecznych lub doniesień sądowych. W filmie poznajemy bliżej Justynę, Kingę, Natalię i Karolinę - przyjaciółki i aktywistki tworzące Aborcyjny Dream Team. Dziewczyny odbierają telefon pomocowy i chwalą się na TikToku, że umożliwiają 100 aborcji dziennie szokując hasłem "Aborcja jest OK!". Mają przeciwko sobie wszystkich – opinię publiczną, lekarzy, polityków. Mało kto rozumie, że ich prowokacyjny styl to walka ze stygmą aborcyjną, a w tle toczy się batalia o wolność i zdrowie kobiet. Jednak po wyroku trybunału, praktycznie zakazującego dokonywania aborcji, ich grupa staje się symbolem społecznej rewolucji, a numer infolinii skanduje tysiące osób na protestach. Niszowa wcześniej działalność staje się coraz bardziej niebezpieczna, znajdując się nagle w centrum zainteresowania – nie tylko mediów, ale również prokuratury. Jedna z nich, Justyna staje przed sądem za "pomoc w aborcji". W momentach wyczerpania i rozpaczy dziewczyny ratują się poczuciem humoru i wzajemnym wsparciem, a potem stawiają się na posterunku z pytaniem "Jak mogę ci pomóc"? Czy długo będą miały na to siłę? Czy Aborcyjny Dream Team przetrwa i siła siostrzeństwa zwycięży?

W Himalajach leży maleńkie państwo, którego władca bada poziom szczęścia swoich poddanych. Ankieter o imieniu Amber jeździ po kraju, w którym mieszkają głównie buddyści i odpytuje mieszkańców, gdy pracują na polu, siedzą przed chatkami, czy szykują się do medytacji lub modlitwy. Celem rozmów jest wypełnienie formularza, który ma na celu określenie poziomu szczęścia obywatela_ki w skali od 0 do 10. Film z humorem opowiada o tak ulotnej i trudnej do jakiejkolwiek sztywnej klasyfikacji emocji, jaką jest szczęście. Amber zaczyna zastanawiać się nad własnym życiem. Tańczy, gra na gitarze, wykonuje świetną pracę, ale choć ma 40 lat, nadal szuka miłości. Czy da się zmierzyć uczucia? Czy dążenie do szczęścia może być również szczęściem? Mieszkańcy Bhutanu mają na to odpowiedź.

Trzydzieści lat po przypadkowym spotkaniu 75-letnia dziś Maggie Barret i 84-letni Joel Mayerowitz nadal są w sobie bardzo zakochani. Natomiast ich związek nie jest pozbawiony komplikacji. Urodzony w nowojorskim Bronksie Meyerowitz to światowej sławy fotograf, mający na swoim koncie ważne wystawy i 40 książek. Urodzona w Wielkiej Brytanii Barrett to utalentowana, ale mniej rozpoznawalna artystka i pisarka. W ich związku pojawia się zgrzyt, który daje o sobie znać, gdy Maggie upada i łamie nogę, a Joel musi się nią opiekować. U schyłku życia każde z nich ma za sobą długi i dramatyczny bagaż doświadczeń, a trudne elementy wspólnego życia prowokują ich do znalezienia wewnętrznego spokoju, póki mają na to jeszcze czas. Film jest głęboko poruszającym obrazem o życiu, tworzeniu i miłości. Życie, śmierć i nadawanie sensu to sedno tego pięknego i zabawnego filmu o starzejącej się parze artystów.

"Miałam 23 lata i moim pierwszym chłopakiem był John Lennon" – to słowa May Pang, asystentki Yoko Ono, która obok słynnego ex-Beatlesa jest bohaterką filmu. Łączył ich 18-miesięczny romans, który miał trwać tylko weekend. Romans był pomysłem Yoko Ono, która w ten sposób chciała odświeżyć swój związek z Lennonem. May Pang czekała 50 lat, aby opowiedzieć o tej historii. Te 18 miesięcy były najbardziej kreatywnym okresem Lennona w erze po Beatlesach. Współpracował z Dawidem Bowie, Eltonem Johnem i innymi. Udzielał się również  towarzysko, co było nowością. Wtedy też May doprowadziła do pojednania Lennona z synem Julianem. Film wykorzystuje wspaniałe archiwa zdjęciowe i filmowe ukazujące te szalone 18 miesięcy i spotkania z Mickiem Jaggerem, Alice Cooperem, Paulem McCartney'em (pierwszy raz po rozstaniu się Beatlesów). Widzimy historię romansu z perspektywy 23-latki, która przeżywa swoją pierwszą miłość. 

Film ukazuje ciągnącą się przez dekady batalię prawną mieszkańców Masafer Yatta na Zachodnim Brzegu o zachowanie swojej wioski. Widzimy ich codzienność, która naznaczona jest niesprawiedliwością i upokorzeniami. Palestyńsko-izraelski filmowy kolektyw kręcił wydarzenia w wiosce przez pięć lat, korzystając przy tym z wcześniejszych nagrań mieszkańców. Zarejestrował filmowe świadectwo wielu prób wyrzucenia mieszkańców wioski i krwawych aktów przemocy popełnionych przez izraelskie wojsko i osadników. Adra - prawnik i dziennikarz, który urodził się i wychował w Masafer Yatta oraz Yuval Abraham - żydowski dziennikarz tworzą duet. Każdego dnia starają się pomóc mieszkańcom Masafer Yatta i opowiedzieć światu o ich tragedii. Ich pierwsze spotkanie udowodniło, jak bardzo ich sytuacja różni się od siebie, choć żyją przecież w tym samym kraju. Adra nie może się przemieszczać, jest szpiegowany, a jego dom często przeszukują izraelskie władze. Yuval może bez przeszkód jeździć po kraju i ma pełną swobodę działania. Film nie proponuje gotowych rozwiązań, stając się bardzo aktualnym wołaniem o równość.

Wydana w 1976 roku książka "Raport Hite" szybko stała się bestsellerem i pozostaje nim do dziś. Autorka napisała ją na podstawie zebranych przez siebie relacji kobiet o ich satysfakcji z życia seksualnego. Jej badania i wyciągnięte wnioski poruszyły amerykańskie kręgi opiniotwórcze i zapowiadały dzisiejszą dyskusję o gender, seksualności i autonomii ciała. Film opowiada o czasach głębokiej przemiany społecznej dotyczącej postrzegania seksualności. Poprzez wyjątkowe filmowe i zdjęciowe archiwalia, osobiste pamiętniki, wywiady z tymi, którzy znali i współpracowali z Shere poznajemy pionierkę, która jest prawie nieznana młodszemu pokoleniu. Co się wydarzyło, że zniknęła? Z każdą publikacją opozycja wobec niej rosła. Film pokazuje, co czeka kobietę, która decyduje się odważnie mówić prawdę. Zniechęcona, wyrzekła się amerykańskiego obywatelstwa i na stałe zamieszkała w Niemczech.

Pracownica supermarketu i uzależniony od alkoholu robotnik poznają się przypadkowo pewnej nocy. Wbrew wszelkim przeciwnościom i nieporozumieniom starają się zbudować związek.

Kasia i Robert, rodzice trzech chłopców, decydują się zmienić swoje dotychczasowe życie i wyruszyć w podróż kamperem. Nie mają celu i planu, a ich kompasem są marzenia o wolności i bliskości. Z każdym kilometrem coraz wyraźniej widać jednak rozdźwięk pomiędzy początkowymi wyobrażeniami, a trudami życia w drodze. Czy pozostawienie za sobą wszystkiego i wyjazd w nieznane może być receptą na szczęście? "W stronę słońca" to opowiedziany z wizualnym rozmachem film drogi rozpięty na przestrzeni 4 lat, 9 krajów i 50 tysięcy kilometrów, a jednocześnie niezwykle intymny i szczery portret rodzinny. I chociaż dokument zabiera widzów w malowniczą podróż, od Bułgarii aż po Gruzję i Maroko, pozwalając im niemal na własnej skórze poczuć wiatr we włosach, to jednak zmieniające się krajobrazy są tu tylko tłem dla prawdziwej przemiany, która zachodzi w każdym z bohaterów. Życie poza system zmusza ich do konfrontacji z samymi sobą: Kasia i Robert definiują bliskość w nowych warunkach, Leon dojrzewa do ważnej samodzielnej decyzji, a Tymon i Tytus dorastają w prawdziwej szkole życia jaką jest podróż. Film jest subtelną historią o poszukiwaniu harmonii, radości i wolności w życiu. To także pełna ciepła i humoru, ale i dojrzała opowieść o partnerstwie, rodzicielstwie i rodzinie, która może być zarówno konfliktem interesów, jak i sztuką kompromisów. "W stronę słońca" to wreszcie przypowieść o odwadze do zmian, szczęściu kryjącym się w niekoniecznie idealnych skrawkach rzeczywistości i podróży, która staje się celem samym w sobie.

Prawdziwa historia Wandy Rutkiewicz, pierwszej kobiety świata i pierwszej osoby z Polski na najwyższych szczytach ziemi – opowiedziana przez nią samą. Wanda bez zaproszenia wkroczyła w męski świat wypraw wysokogórskich i zapłaciła za to najwyższą cenę. Reżyserka filmu, która sama jest alpinistką, wyrusza w Himalaje śladami Wandy. Wskazówką do poszukiwań jest audio-pamiętnik bohaterki znaleziony wśród sterty materiałów archiwalnych. Wanda zaginęła 30 lat temu. Jej ciało nigdy nie zostało odnalezione. Niektórzy twierdzą, że została w klasztorze buddyjskim. Film eksploruje jej życie i tajemnicę z udziałem znanych wspinaczy: Reinholda Messnera, Krzysztofa Wielickiego i Carlosa Carsolio, a także bliskich jej kobiet: siostry Janiny Fies i menadżerki Marion Feik.

Asia i Marek po studiach kupili stary dom tuż przy wschodniej granicy Polski - w Puszczy Białowieskiej, najstarszym lesie Europy. To ich mały raj - miejsce, w którym ich dzieci miały bezpiecznie dorastać z dala od problemów współczesnego świata. Dla Marysi, Ignacego i Franka las jest drugim domem, oswojonym i niebudzącym lęku. Ale pewnego dnia las się zmienia. Pojawiają się w nim Obcy, Inni, Uchodźcy - niechciani i w Polsce, i w Białorusi. Cała rodzina im pomaga, mimo że polskie prawo tego zabrania, bo jak można zostawić drugiego człowieka bez pomocy?

Film przedstawia postać i prace fotografa Jamesa Hamiltona - jednego z największych kronikarzy historii USA ostatnich 50 lat. Pracując dla Harper's Bazaar, The New York Observer i Village Voice, uwiecznił na zdjęciach najciekawsze wydarzenia i osobowości Ameryki. Stworzył ikoniczne zdjęcia Charlesa Mingusa, Patti Smith, Lou Reed'a, Lizę Minnelli czy Alfreda Hitchcocka. Był fotografem na planie filmów Wesa Andersona czy George'a Romero. Prowadził również kontrowersyjne projekty zdjęciowe w różnych miejscach w USA. Całą swoją artystyczną pracę dla swojego miejsca na ziemi - Nowego Jorku i uchwycił jego piękno i wyjątkowość. Szczególnie interesowała go scena muzyczna w "Big Apple". Jego prace wydawane były również w formie albumów w obiegu alternatywnej sztuki. Film pokazuje istotę reportażu zdjęciowego, jego najlepszy okres w historii, gdy był doceniany i pożądany przez wszystkich.

W okresie wojny na Bałkanach w latach 90. XX wieku podziemna społeczność nadal pracowała, tworzyła, żyła i bawiła się na dyskotekach. Blokada Sarajewa trwała latami, życie w nim stało się aktem buntu, a muzyka rockowa i punkowa inspirowała ludzi i odwracała uwagę od codziennego koszmaru serbskich pocisków i snajperów. W ramach dalekosiężnego planu zainspirowanego lokalnym ruchem oporu, amerykański pracownik organizacji humanitarnej, mieszkający w Sarajewie, skontaktował się z zespołem U2. Chciał sprawdzić, czy mogliby pomóc w podniesieniu wiedzy i globalnej świadomości na temat wyniszczającego Bośnię konfliktu. Zespół zgodził się i latem 1993 roku podczas trasy koncertowej ZOO TV Tour nagrano wywiady satelitarne na żywo z mieszkańcami Sarajewa, którzy opisywali ich trudną sytuację. Zespół obiecał wystąpić w mieście po zakończeniu konfliktu. Film przedstawia historię tej obietnicy, a także powojenny koncert U2, podczas którego zespół zagrał dla ponad 45 000 lokalnych fanów. Był to występ, który honorował radosną, zbiorową, pamięć mieszkańców Sarajewa, którzy nie tylko przetrwali blokadę, ale pomimo niej żyli dalej. Film pokazuje, że wobec najmroczniejszych ludzkich impulsów i instynktów to właśnie muzyka i sztuka mogą być aktami buntu oraz narzędziem społecznego pojednania i aktywizmu.

"Dwadzieścia lat później: C.K.O.D.3" to trzecia część wyjątkowego, zaplanowanego na całe życie, projektu. Piotr Szczepański postanowił co dziesięć lat kręcić film o grupie swoich przyjaciół, tworzących punkrockowy zespół Cool Kids of Death. Pierwszą częścią cyklu był świetnie przyjęty film dokumentalny "Generacja C.K.O.D." z 2004 roku. Dwadzieścia lat od momentu założenia i dziesięć lat od rozwiązania zespół Cool Kids of Death, który zyskał już status kultowego, rozpoczyna jubileuszową trasę koncertową. Czy to spotkanie stanie się dla zespołu czymś więcej?

Nastoletnia Ada Niezgódka trafia do magicznej szkoły w świecie bajek. Akademią tą zarządza ekscentryczny pan Kleks.

Nastoletni Mike dostaje pracę w jednej z londyńskich łaźni. Chłopak poznaje tam starszą od niego kobietę i rozpoczyna desperacką walkę o jej względy.

Ostatnie życzenie zmarłej matki zmusza Jona do wyruszenia w niezwykłą podróż z jej ciałem na tylnym siedzeniu samochodu.

Lil Nas X, a właściwie Montero Lamar Hill - to artysta bez precedensu i wyjątkowe nazwisko dla współczesnej popkultury. Amerykański raper, piosenkarz i autor tekstów, aktywista LGBTQ+, nagrodzony dwoma nagrodami Grammy, jest pierwszym czarnoskórym muzykiem o orientacji homoseksualnej, który otrzymał Country Music Assosiation Award. Lil Nas X wykracza poza muzyczne gatunki i przeciwstawia się oczekiwaniom. Eksperymentuje z powszechnie utartym wizerunkiem białego i heteroseksualnego kowboja, bawiąc się jego atrybutami i łącząc styl country z glamem lat 80. XX wieku. Swoim pierwszym hitem podbił świat muzyki pop, a rozpoznawalność zyskał w wieku 20 lat, publikując swoje nagranie na iTunes i SoundCloud. Jego "Old Town Road", będące mieszanką rocka, rapu i popu było przez wiele tygodni na szczytach list przebojów i uzyskało status diamentowej płyty. Stało się także przebojem wśród użytkowników TikToka, gdzie Lil Nas X ma 13,5 mln obserwujących. Film jest rodzajem dokumentalnego pamiętnika, który opowiada o życiu i karierze artysty. Nominowani do Oscara® filmowi twórcy Carlos López Estrada i Zac Manuel zanurzyli się w jego historii, próbując zrozumieć fenomen olśniewającego sukcesu i kreatywności muzyka. Film przedstawia spektakularne nagrania z tras koncertowych, fascynujące ujęcia za kulisami i reakcje fanów, przeplatane biografią Montero, w tym tą sprzed osiągnięcia sławy. Dokumentuje również artystę poza sceną, zaangażowanego społecznie, dla którego ważne są kwestie tożsamości, akceptacji i rodziny. Zastanawia się także nad swoim miejscem w środowisku czarnych queerowych wykonawców.

Film oparty wyłącznie na zdjęciach, również autoportretach, które znacznie wyprzedzały erę "selfie”, ukazuje krytyczne momenty życia i trudnej artystycznej drogi Libuše Jarcovjákovej. Od odrzucenia poprzez zapomnienie aż do uznania. Bardzo szybko zapominamy, że film składa się wyłącznie ze statycznych obrazów. Głos artystki, która osobiście prowadzi nas przez swoje życie, daje intymne spojrzenie na jej rozwój, zmieniającą się tożsamość i wciąga nas całkowicie w przedstawioną historię i klimat jej czasów. Od nielegalnych klubów nocnych w komunistycznej Pradze, w latach 70. i 80. XX wieku, poprzez dramatyczną decyzję o emigracji do Berlina, a następnie ucieczkę stamtąd do Tokio bez grosza przy duszy i powrót do Europy – do rodzinnej Pragi w trakcie aksamitnej rewolucji w 1989 roku. Libuše Jarcovjáková portretuje ludzi żyjących na marginesie. Jest przekonana, że ich życie jest kwintesencją wolności. Siła intymności i naturalność jej zdjęć wywodzą się stąd, że fotografuje nie tylko swoje pełne dramatycznych zwrotów życie, ale i transformację ciała oraz duszy. Bardzo późno doczekała się uznania. Po wystawie jej prac we Francji w 2019 roku zaczęto określać ją "Nan Goldin z Czechosłowacji”.

Przytłoczony degradacją ukochanej rzeki muzyk postanawia przepłynąć tradycyjną, drewnianą łodzią 1300 km, by symbolicznie odzyskać dla niej dzikość. 40-dniowa podróż pozwala doświadczyć pozaludzkiego świata przyrody z perspektywy człowieka, który uważnie słucha. Zanurzyć się w pierwotnych dźwiękach rzeki, zapomnieć na moment o zakrzyczanej codzienności. Jego droga staje się pretekstem do rozmów o rzekach i wpływie człowieka na środowisko. Przypomina o katastrofie ekologicznej na Odrze - jednej z największych rzek w historii nowożytnej Europy.  W ciszy, samotności, w dźwiękach budzącej się do życia wiosny, w głosie rzeki i brzmieniu wody, bohater poszukuje nadziei na taką przyszłość, w której panuje równowaga. Dla siebie, dla swojej córki, dla świata. To podróż, która stawia pytania o wolność rzek i ludzi, o relację człowieka i natury, ekosystemowe splątania oraz wątek dzikości w człowieku.

Paulina Urrutia i Augusto Góngora żyją ze sobą 23 lata. Ona była ministrą kultury i aktorką w Chile. On – popularnym dziennikarzem telewizyjnym pracującym nad kolektywną pamięcią narodu. Żyją w pięknym domu, który wspólnie wybudowali. Dom jest pełen wspomnień, o których Augusto powoli zapomina. Gdy dziewięć lat temu zdiagnozowano u niego Alzheimera, Paulina zaczęła nagrywać ich codzienność. Chociaż Augusto czasami nie rozpoznaje się w lustrze, Paulina jest zawsze przy nim. Jej miłość nie przemija. Oglądamy najczystszą formę love story, w której małe gesty i spojrzenia znaczą więcej niż słowa. Łącząc archiwalia telewizyjne, rodzinne wideo i sceny filmowane, film dokumentuje portret rodziny i społeczeństwa chilijskiego. Momenty bólu i alienacji nie są tu pomijane. Augusto coraz bardziej pogrąża się w niepamięci, która w efekcie dotyka ich oboje, a zarazem jest metaforą politycznych przemian w Chile ostatnich dekad.

Dokument przedstawia postać znanego duńskiego badacza, który porzuca rodzinę i prestiżową pracę, aby zostać buddyjskim mnichem na Sri Lance.

Młodzi detektywi – Tiril i Oliver – są świadkami dziwnych wydarzeń w lokalnym muzeum. Do ich miasteczka przyjechała mumia faraona! Zaintrygowani wypadkami w trakcie przygotowań do otwarcia wystawy postanawiają przyjrzeć się im bliżej. Czy za incydentami stoi klątwa prastarej mumii Tutanchamona? Detektywi podejrzewają, że któryś z pracowników muzeum musi być w to zamieszany. Tylko kto jest winny? Elektryk, dekorator, a może dyrektorka muzeum? Czas na zbieranie dowodów i łączenie tropów! Czy Tiril i Oliver zdążą z rozwiązaniem sprawy przed uroczystym wernisażem? A może klątwa faraona okaże się prawdziwa?

Szkoła, do której trafia Ida, jest niezwykłym miejscem. Można w niej spotkać magiczne zwierzęta, które stają się towarzyszami dzieci. Co wyniknie ze spotkania dziewczynki z lisem Rabbatem?

Jakie są charakterystyczne cechy i zachowania potrzebne do tego, aby stać się częścią japońskiego społeczeństwa? Co sprawia, że jesteś Japończykiem? Obserwując przez rok uczniów pierwszej i szóstej klasy publicznej szkoły podstawowej w Tokio, a także ich nauczycieli, poznajemy system szkolny, który znacząco różni się od innych krajów. Odkrywamy, w jaki sposób nauczyciele i uczniowie kształtują się nawzajem. Oprócz przyswajania nauki, dzieci uczą się samodyscypliny, ducha wspólnoty i dobrych manier. Codziennie weryfikowana jest równowaga między indywidualizmem a poszanowaniem innych. Wybuch pandemii i jej ograniczenia to tylko kolejny środek kontrolny, bo dzieci w Japonii są kształtowane przez kulturę swojego kraju i ściśle określony proces edukacyjny, który niezachwianie dąży do właściwej równowagi pomiędzy indywidualnym rozwojem a harmonią społeczeństwa jako całości. Film dokumentuje ten proces, stosując jednak hybrydową perspektywę. Reżyserka filmu krytycznie przygląda się japońskiej kulturze, z pozycji na równi jej znanej (sama pochodzi z Japonii), jak i obcej. Środowisko szkolne przypomina tu bowiem zakład produkcyjny, w którym surowcem do przetworzenia są dzieci.

Medytacyjny, jeśli nie immersyjny, obraz przyrody wschodnich Himalajów. Piękne zdjęcia i przeszywający dźwięk bardzo szybko przenoszą nas z sali kinowej w głąb górskiej puszczy. Tam naukowczyni Mansee Mungi bada tytułowe nocne istoty. Na początku wydaje nam się, że słyszymy krople deszczu, uderzające o mocno oświetloną plandekę, którą co noc Mansee i jej asystenci rozstawiają w himalajskich lasach. Po chwili zdajemy sobie sprawę, że to nie deszcz lecz ćmy. Takich niezwykłych, zaskakujących obserwacji przyrody jest w filmie wiele. Mansee bada ćmę jastrzębią, a dokładnie jej występowanie na różnych wysokościach, aby na tej podstawie przewidzieć wpływ zmian klimatycznych na ziemską bioróżnorodność. Jak odróżnić ją od setek rodzajów innych ciem, które przylatują na oświetloną plandekę podczas ciemnej nocy? Bicki, asystent bohaterki, nie interesował się ćmami, ale gdy dostał tę pracę, z ciekawością zaczął śledzić świat tych nocnych istot i ich zwyczaje. W filmie nie pada dużo słów, co pozwala na głębokie zanurzenie się w fascynujący nocny świat, a także na zrozumienie misji nauki, którą symbolizuje zawsze skupiona i precyzyjna Mungi.

Filmowy portret Franka Capry, dokumentujący życie i karierę potrójnego zdobywcy Oscara – młodego imigranta z Sycylii, który wspiął się po szczeblach kariery w Hollywood i stał się jednym z najwybitniejszych i najbardziej wpływowych amerykańskich reżyserów. Filmy Franka Capry, takie jak "Pan Smith jedzie do Waszyngtonu", "To wspaniałe życie" i "Ich noce", rozsławiły jego nazwisko i doprowadziły do powstania nowego filmoznawczego i encyklopedycznego hasła – "Capraesque" na określenie filmów lub zjawisk promujących wartości demokratyczne, indywidualną przyzwoitość i wytrwałość, a także siłę i wolę ludzi z niższych sfer do wywierania wpływu na społeczeństwo. Film ukazuje nieprawdopodobną drogę reżysera od sycylijskiej biedy do wyższych sfer filmowego Hollywoodu, podkreślając jego skomplikowane relacje z Ameryką. Dzięki wykorzystaniu bogatych i nigdy wcześniej niepokazywanych materiałów archiwalnych, a także wywiadom, między innymi z przyjaciółką i archiwistką Jeanine Basinger, jego biografem Josephem McBride'em i scenarzystą oraz reżyserem Alexandrem Payne'em, akcentuje pełną sprzeczności, skomplikowaną osobowość Capry, który pomógł wynieść wytwórnię Columbia Pictures na szczyty. Obserwując fragmenty filmów Capry i jego dziedzictwo oraz wartości zdajemy sobie sprawę, jak Capra ucieleśniają ideę amerykańskiego snu, zarówno przed, jak i za kamerą. Jego życie odzwierciedla ten sam mit, który tworzą jego filmy – są balsamem na trudne i niespokojne czasy.

28 marca 2023 roku po walce z rakiem umiera legendarny kompozytor Ryuichi Sakamoto, który w latach bezpośrednio poprzedzających śmierć nie był już w stanie koncertować na żywo. Zarówno długie trasy, jak i pojedyncze występy były dla niego zbyt wyczerpujące. Mimo to, w 2022 roku Sakamoto zdecydował się na ostatni w życiu występ: zarejestrowany kamerą filmową koncert z udziałem jedynie dwóch bohaterów - jego samego i fortepianu. Kompozytor zagrał dwadzieścia utworów w ustalonej przez siebie kolejności, muzyką pozbawioną słów opowiadając całe swoje życie.

Funky Town to ostatnia oaza dla wolnych duchów w Chengdu. Zbiera się tu queerowa społeczność: DJ-e, skejci, artyści wszelkiej maści, aby w rejwowym tańcu zapomnieć o udrękach dnia. To się jednak wkrótce zmieni, bo budowa linii kolejowej wymusi zburzenie budynku, w którym mieści się klub. Ten efektowny wizualnie film przedstawia alternatywną młodzież w wielkim chińskim mieście, która poprzez przyjaźń, miłość, taniec, alkohol i narkotyki próbuje zapomnieć o swoich rozterkach i szuka ocalenia w szalonym clubbingu tak, jakby każdy weekend był ich ostatnim. Gdy wstaje dzień, trzeba znów zmierzyć się z tym, co przywiodło ich do Funky Town.

Mats Steen, norweski gracz, zmarł z powodu dystrofii mięśni w wieku 25 lat. Jego rodzice opłakują to, co uważali za samotne i odizolowane życie, kiedy zaczynają otrzymywać wiadomości od  internetowych znajomych chłopaka z całego świata.

Filmowy portret reżyserki Agnès Vardy ukazujący zupełnie nowe spojrzenie na jej życie i twórczość. Poznajemy to, co w jej przypadku pozostało do odkrycia, a co ona sama trzymała w tajemnicy. Varda była pionierką kina osobistego. Reżyser filmu - dokumentalista specjalizujący się w historii kina - przedstawia jej bogatą karierę, akcentując niezwykłą ciekawość świata, niebanalną fantazję i obrazoburczość. Oglądamy szczere i pouczające wywiady z członkami rodziny, przyjaciółmi i współpracownikami, odkrywając nieznane dotąd materiały archiwalne. Varda łączona jest często z francuską Nową Falą i uznawana za jej czołową przedstawicielkę, ale jej twórczość odznaczała się wyjątkowym radykalizmem. Była pierwszą kobietą-reżyserką w tym nurcie kina i wyprzedziła swoich kolegów-reżyserów kręcąc w 1955 jeden z pierwszych filmów Nowej Fali - "La Pointe Courte". Jej następny film "Cléo od 5 do 7" opowiadał historię kobiety wędrującej po Paryżu i stanowił przykład zamiłowania do łączenia fikcji i kina dokumentalnego. Reżyser filmu kładzie nacisk na czynniki osobiste, które wpłynęły na twórczość Vardy, w tym na jej długą i złożoną relację z reżyserem Jacques’em Demy’m. Walcząc z patriarchatem w przemyśle filmowych, Varda założyła własną firmę produkcyjną Ciné-Tamaris, którą dziś prowadzi jej córka - Rosalie Varda. Dzięki filmom dokumentalnym, takim jak "Zbieracze i zbieraczka" i "Twarze, plaże" lepiej rozumiemy powody, które doprowadziły do ​​jej ponownego odkrycia w XXI wieku. Przez długi okres swojej kariery Vardzie brakowało rozgłosu, na jaki zasługiwała, a to przecież ona na nowo odkryła, jak może wyglądać film i jakie historie może opowiadać.

W 1998 roku początkujący komik Tomoaki Hamatsu, zwany Nasubi, myślał, że bierze udział w castingu, kiedy odnoszący sukcesy japoński producent telewizyjny Toshio Tsuchiya zaproponował mu udział w szczególnym eksperymencie. Tsuchiya zaprowadził Nasubiego do pokoju, gdzie kazał mu się rozebrać, a następnie zostawił go ze stosem czasopism i jednym zadaniem do wykonania. Miał wypełnić kupony konkursowe z gazet, aby wygrać to, co było mu potrzebne do przetrwania: jedzenie, ubrania, sprzęt AGD. Nagrodą było milion jenów. Nasubi mógł zakończyć eksperyment w każdej chwili, ale pozostał w pokoju ponad rok i z ogromną determinacją chciał dokończyć misję. Odcięto go od wszelkich kontaktów z rodziną i światem, za wyjątkiem sporadycznych spotkań z Tsuchiyą. Kompletnie nie zdawał sobie sprawy z tego, że jego życie było pokazywane 15 milionom ludzi w japońskim telewizyjnym reality show i bez swojej wiedzy oraz zgody stał się najsłynniejszą osobowością telewizyjną w kraju. Film dokumentuje ten niecodzienny eksperyment, wykorzystując liczne niepublikowane dotąd materiały archiwalne, a także wywiady z Nasubim, Tsuchiyą i innymi bliskimi im osobami. Pokazuje historię człowieka, który nieświadomie stał się skrajnym studium przypadku, stawiając tym samym wiele pytań dotyczących naszej kultury i jej obsesji na punkcie ekshibicjonizmu.

Film jest refleksją nad architekturą i jej budulcami: kamieniem oraz betonem. To wizja  budynków sprzed setek i tysięcy lat, które ukazują naszą dzisiejszą porażkę na tym polu i tym samym destrukcję wartości, jaką była architektura. Nadzieja na wyjście z impasu leży w antycznym podejściu do tematu. Na pierwszym planie filmu reżyser ukazuje nam wymiary, piękno i tajemnice antycznej architektury oraz proces przemiany przepięknych, różnorodnych kamieni w szary, jednowymiarowy beton. Na drugim planie obserwujemy budowę kamiennego kręgu w ogrodzie architekta Michele de Lucci, bez specjalnego przeznaczenia, oprócz faktu, że nikt nie będzie miał do niego wstępu. Odwiedzamy ruiny świątyni w Baalbek w Libanie, gdzie starszy pan od 12 lat porządkuje kamienie sprzed dwóch tysiącleci. Jak wrócić do złotych zasad architektury, zanim będzie za późno? Film nie daje odpowiedzi, ale zadaje pytania, łącząc architekturę, geografię i kwestie środowiska naturalnego w jedno doświadczenie filmowe. Medytacyjne zdjęcia przemawiają do nas mocniej niż eksperci. Co po nas pozostanie?

Barbara ma 25 lat i mieszka w Akrze, stolicy Ghany. Jest charyzmatyczna i pewna siebie, jednak jej odwaga znika, gdy wieje harmattan, duszący wiatr znad Sahary. Wraz z wiatrem powracają obrazy z przeszłości. Jako ośmioletnia dziewczynka, podzieliła los tysięcy dzieci oddanych do niewolniczej pracy przez własnych rodziców. Pomimo gniewu na to, co ją spotkało, Barbara wspiera swoich krewnych. Pewnego dnia jedzie do rodziców, żeby im pomóc. Zanim to się stanie, musi im zadać pytania, o których myślała przez całe swoje dorosłe życie.

Rdzenni mieszkańcy rezerwatu Sugarcane postanawiają wziąć sprawy w swoje ręce i rozliczyć się z traumatyczną przeszłością. To wielka kinowa opowieść o małej miejscowości, w której niezwykle wyraźnie odbija się ludzka natura. Historię traumy poznajemy z perspektywy reżysera filmu Juliana, jego urodzonego w strasznych warunkach ojca Eda oraz babci, która przeżyła pobyt w szkole św. Józefa w tytułowym kanadyjskim rezerwacie. Widzimy śledztwo prowadzone przez tamtejszych przedstawicieli Pierwszego Narodu, w ramach którego odnaleziono wiele ważnych dowodów w archiwalnych gazetach i zdjęciach. Trzecią ścieżką jest pełna gorzkich refleksji wyprawa do Watykanu poprzedniego szefa Pierwszego Narodu w Sugarcane - nadal oddanego katolika - Ricka Gilberta, którego ojciec był szkolnym księdzem-opiekunem. Szkoła była jedną z placówek, w których miano "rozwiązać" problem rdzennych mieszkańców w Kanadzie. Dzieci odbierano rodzicom i reedukowano eurocentrycznie, aby wykorzenić je ze swojej kultury. Były poddawane aktom przemocy, w tym seksualnej. Wiele z nich umarło w trakcie ucieczek lub popełniło samobójstwa. Księża-ojcowie pozbywali się dzieci spłodzonych z nieletnimi. Film w niezwykle delikatny sposób konfrontuje nas z trwającym dekady bólem. Czy sprawiedliwość kiedykolwiek przypomni sobie o Sugarcane i społeczności, która mimo kolonialnego ludobójstwa próbuje przetrwać?

Leda spędza wakacje nad morzem. Musi skonfrontować się ze swoją przeszłością.

Młoda przybyszka z Europy Wschodniej przyjeżdża do Ameryki szukać lepszego życia. Szybko odkrywa, że wyobrażenie w niczym nie przypomina prawdziwego świata.

Suczka Marona po wypadku zaczyna wspominać swoich dotychczasowych właścicieli.

Daphne wyjeżdża na wakacje i czeka aż dojedzie do niej jej chłopak. W międzyczasie spędza kilka niezapomnianych dni w towarzystwie kuzynki swojego ukochanego.

Dokumentalna historia życia i twórczości jednego z najwybitniejszych współczesnych architektów i ikony dizajnu - Alvara Aalto. Jak sam mawiał, geniusz nigdy nie powstaje w pojedynkę. Film przedstawia więc kulisy miłości Aalto i jego żony oraz muzy, również architektki, Aino. Poznajemy tajniki ich wspólnej twórczości i wpływ, jaki wywarła ona na całym świecie. Odwiedzamy kultowe budynki, w tym bibliotekę w Rosji, akademik MIT, prywatny dom kolekcjonera sztuki pod Paryżem, pawilon w Wenecji i wiele innych. Głosy ekspertów oraz unikalne materiały archiwalne sprawiają, że w filmie możemy zobaczyć wielowymiarowy portret artystów, których pasją była architektura harmonijnie łącząca człowieka z naturą.

Jean Kayak, po pożarze swojego browaru, musi przetrwać i przechytrzyć setki bobrów, aby zostać najlepszym traperem w Ameryce. A wszystko po to, by zdobyć serce pięknej córki handlarza futrami.

Mieszkańcy Kisenso są niezadowoleni. Znów przed świętami ktoś ukradł kabel i nie ma prądu. Trzeba założyć komitet i zrobić zbiórkę na zakup nowego. Kudi mobilizuje osiedle, żeby zebrać odpowiednią sumę i mieć prąd na następne święta. Niestety nie jest to jedyny problem Kisenso - osiedla pod Kinszasą. Kongo znów wylało i w sporej liczbie domów chodzi się w wodzie. Davido szuka suchego miejsca do spania i uprawiania swojej pasji - bodybuildingu. Kisenso pogrążone w ciemności i w wodzie nie traci pozytywnego stosunku do świata. Życie cały czas się toczy i nie wiadomo, co przyniesie nadciągający świt.

Oryginalna i zabawna filmowa opowieść o dorastaniu 52-letniego Rogiera Kappersa, realizującego szalone marzenie z dzieciństwa: zostać muzykiem grającym na organach wykonanych ze szklanek. Kappers zawsze był marzycielem, pełnym pomysłów i projektów, które miały mu przynieść szczęście lub fortunę, ale zawsze coś poszło nie tak. Niepewny siebie, ale uparty, obecnie działa jako uliczny i estradowy muzyk. Dostaje autograf od swojego idola - Arvo Pärta. Bez przerwy ćwiczy na niebiańsko brzmiących szklanych organach. Pomiędzy wycieczką do Dubaju, występem w telewizji a gorączkową pracą w swoim wakacyjnym domu dowiaduje się, że ten projekt może być równie nieprzewidywalny, jak samo życie. Przemawia przez niego bezgraniczny optymizm, a może naiwna impulsywność faceta w kryzysie wieku średniego? Film przez 7 lat śledzi zabawną i optymistyczną podróż przez życie bohatera, który widzi, że czas ucieka, wszystko się zmienia, a on po prostu szuka w życiu miłości.

Młoda marokańska reżyserka Asmae El Moudir chce odkryć, dlaczego na jej jedynym zdjęciu z dzieciństwa najpewniej wcale nie jest ona. Postanawia zbadać przeszłość i jej tajemnice, tworząc ręcznie robioną replikę dzielnicy Casablanki, w której dorastała. Zaczyna analizować historie opowiadane przez matkę, ojca i babcię na temat ich domu i kraju, powoli odkrywając kolejne warstwy oszustw i umyślnego zapomnienia, które ukształtowały jej życie. Trudno jest stawić czoła prawdzie, ale w tym czasem surrealistycznym filmie non-fiction El Moudir zaczyna wyciągać na powierzchnię to, co realne.

Najbardziej wzruszający film dokumentalny o świętach pokazuje, dlaczego Boże Narodzenie obchodzimy w najciemniejszej porze roku. Małe irlandzkie miasteczko szykuje się na święta, ale niektórzy mieszkańcy walczą ze stresem i oczekiwaniami najbliższych. Loretta wstydzi się, że nie ma pieniędzy na basen dla dzieci. Mary ma inny problem ze świętami: jej żołądek nie pozwala na ucztowanie. Jason przygotowuje swoich synów na pierwsze święta bez mamy. Autentyzm trudu radzenia sobie ze świąteczną rzeczywistością jest w filmie skonfrontowany ze sztucznym śniegiem, blichtrem i humorem. Spotykamy zwolenników świętego Mikołaja. Na pytanie młodego członka chóru kościelnego, co św. Mikołaj ma wspólnego z Jezusem, ksiądz w odpowiedzi mówi o hojności obu.

Obraz przedstawia wyimaginowany świat, w którym kobiety zajmują wszystkie najwyższe stanowiska, a mężczyźni zajmują się prowadzeniem domów.

John Mbano wybiera się z żoną do Niemiec z misją odzyskania czaszki swojego pradziadka, rozstrzelanego przez Niemców podczas powstania przeciw ich rządom kolonialnym w Tanzanii. Rodzina wciąż oczekuje na powrót czaszki wodza. Podróż zmienia życie Johna i Cesilli. Spotykają w Berlinie aktywistów, którzy walczą z niemieckim negowaniem kolonialnej przeszłości. Razem konfrontują się z biurokratyczną machiną, dążąc do odzyskania szczątków pradziadka. Efektem wspólnych działań jest między innymi zmiana nazwy patrona ulicy, którym był dowódca wojsk niemieckich Jan Peters - oprawca w Tanzanii. Jednak nawet wizyta prezydenta Niemiec w wiosce rodziny nie przynosi długo oczekiwanego rezultatu. Rodzinna misja trwa nadal. Film pokazuje osobistą perspektywę w globalnej debacie na temat zwrotu ludzkich szczątków, a także prawdziwych ludzi obdartych z godności przez kolonialną przeszłość i jej następstwa.

W Danii nie ma gór, na które można by się wspiąć, ale w Norwegii jest ich mnóstwo. To tam dorastał reżyser filmu i tam nadal mieszkają jego rodzice oraz dwóch młodszych braci. Tam również 25 lat temu wydarzyła się rodzinna tragedia - zmarł brat reżysera, co doprowadziło do rozpadu rodziny. Strata nie została przepracowana i wciąż wpływa na dorosłych już mężczyzn. Nie potrafią ze sobą rozmawiać i uciekają, gdy pojawia się problem. Reżyser, wyposażony w domowe nagrania wideo z ostatnich 30 lat, 75 000 zdjęć rodzinnych i trzy dopasowane kostiumy superbohaterów, wyrusza w liczącą 1600 kilometrów podróż do krainy dzieciństwa, próbując stawić czoło tragedii i ukrytym ranom, które po sobie pozostawiła. To pełna humoru, odważna opowieść o ojcach i synach, o ogromnych kolekcjach znaczków i amatorskich wideo, o długodystansowych lotach klasą biznes i o wszystkich innych sposobach, którymi uciekamy, zamiast mówić o tym, co nas boli. To także film o stracie, potrzebie żałoby i o odkupieniu, które może nastąpić, gdy trauma zostanie przezwyciężona.

Niezwykle stylowy film dokumentalny, opowiadający o kultowej irlandzkiej artystce i architektce Eileen Gray. Zbudowała swój modernistyczny dom marzeń na Lazurowym Wybrzeżu, a następnie została przyćmiona przez Le Corbusiera. Gray miała wybitny talent do projektowania. Stworzyła jedne z najbardziej kultowych mebli XX wieku. Jej dom był równocześnie dziełem sztuki, z widokiem na skąpane w słońcu Morze Śródziemne. Miejsce nosiło nazwę E.1027, co było tajemniczym skrótem imion Gray i jej kochanka - rumuńskiego architekta Jeana Badovici. Kiedy jednak Le Corbusier dowiedział się o tym projekcie, popadł w obsesję. Pokrył ściany domu muralami i opublikował ich zdjęcia. Gray potraktowała jego murale jako wandalizm i zażądała zadośćuczynienia. Le Corbusier zignorował jej życzenia i zamiast tego wybudował swój słynny Cabanon - bezpośrednio za E.1027, który do dziś dominuje w tym miejscu. Film rekonstruuje dramatyczną historię Gray i jej domu. To oszałamiająco piękna opowieść o sile kobiecej ekspresji i męskiej chęci kontrolowania jej. Genialna artystka musiała spędzić życie w cieniu swoich kolegów.

3 marca 2022 roku rosyjskie oddziały weszły do miejscowości Jahidne w północnej Ukrainie. Następnego dnia żołnierze ulokowali wszystkich 341 mieszkańców, w tym 77 dzieci, w piwnicy szkoły. Pozostali tam przez 26 dni. Gdy reżyser zaczął kręcić film, mieszkańcy - już ponad rok po wyzwoleniu - różnie radzili sobie z traumą. Olga pisała pamiętnik w piwnicy i teraz chce wydać go jako opowiadanie. Gdy osobiste historie mieszkańców stają się powoli kolektywną pamięcią i zatracają się detale, to pamiętnik Olgi - napisany z chronologiczną precyzją - staje się prawdziwym świadectwem historii. Każdy ma swój sposób na opowiedzenie historii z piwnicy, ale również na dalsze życie, dane im jako druga szansa. Film dokumentuje codzienność Jahidne zatopioną w zieleni, jakby na przekór wojnie i traumie. Wspólna historia małej społeczności w piwnicy staje się laboratorium pamięci wojny.

"Ukraina jest jak porcelana" - mówi jeden z bohaterów filmu - "łatwo ją rozbić, ale nie można jej zniszczyć". W trakcie pełnoskalowej rosyjskiej inwazji w Ukrainie dwóch artystów: Andrey Stefanov i Slava Leontyev oraz artystka Anya Stasenko szukają inspiracji i piękna w działaniach na rzecz obrony swojego kraju oraz kultury. Pokazują, że choć pozornie łatwo jest przestraszyć ludzi, to trudniej odebrać im wolę życia. Podczas wojny rozpętanej przez rosyjskich żołnierzy przeciw cywilom, bohaterowie zostali w kraju uzbrojeni nie tylko w swoją sztukę i kamerę, ale także - po raz pierwszy w życiu - w karabiny. Pomimo codziennych bombardowań, Anya przeciwstawia się wojnie, cały czas tworząc porcelanę. Andrey odbywa niebezpieczną podróż, wywożąc rodzinę za granicę. Slava uczy strzelać zwykłych ludzi, którzy nieoczekiwanie muszą stać się żołnierzami. Gdy inwazja przybiera na sile, Andrey zostaje reżyserem i zaczyna filmować ich wspólną historię, a Anya i Slava w porcelanowych figurkach utrwalają idylliczną przeszłość, niepewną teraźniejszość i nadzieję na lepszą przyszłość.

Kiedy mieszkańcy odległego syberyjskiego miasta z dziewięcioma ogromnymi zakładami odkrywkowymi dowiadują się, że pod ich dzielnicą zapaliła się opuszczona kopalnia węgla, wtłaczając do ich domów toksyczny gaz, zwracają się o pomoc do Natalii Zubkowej - lokalnej gospodyni domowej, która nie widziała innego wyjścia i została dziennikarką. W mieście działa jeden niezależny dziennik. Gdy relacje Natalii na temat wypadku rozsiały się w sieci, nagle okazało się, że stała się ona celem masowej rządowej kampanii dezinformacyjnej, która próbuje zatuszować sprawę. W cieniu coraz bardziej autorytarnych działań rosyjskiego rządu Natalia zmuszona jest do podjęcia niebezpiecznej misji, mającej na celu ujawnienie pełnego rozmiaru katastrofy ekologicznej rozgrywającej się wokół niej. Kręcony przez dwa lata film pokazuje jeden z najniebezpieczniejszych rejonów Rosji, w którym przez cztery lata trwał skandal węglowy. Ujawnia brudną taktykę nowoczesnego rosyjskiego państwa totalitarnego, a także ludzkie koszty, jakie wiążą się z wydobyciem węgla.

Dokument przedstawia obraz współczesnej Rosji, w której większość społeczeństwa pragnie przywrócenia chwały dawnego imperium i tylko niewielka garstka dysydentów sprzeciwia się Putinowi oraz jego agresywnej inwazji na Ukrainę.

Leyla i jej sześcioletnia córka Nila żyją w świętym mieście Mashad w Iranie. Nila została poczęta w tzw. "czasowym małżeństwie", więc jej status prawny nie jest jasny. Nie ma oficjalnych dokumentów i nie może chodzić do szkoły bez zgody ojca. Gdy on straszy, że odbierze córkę, Leyla zaczyna walkę o jej bezpieczeństwo. Film ukazuje batalię matki o zalegalizowanie prawnego statusu swojego dziecka. Leyla walczy z nieludzkim systemem prawnym w Iranie i podwójnymi społecznymi standardami, które potępiają takie kobiety jak ona. Reżyserka kręciła film przez trzy lata, głównie potajemnie - również w monitorowanych budynkach rządowych. Film oddaje sytuację niezliczonych kobiet i dzieci, które są marginalizowane, żyjąc poza skrajnie patriarchalnym systemem.

Zanim pojawiła się Isadora Duncan, była Loïe Fuller. Ta amerykańska tancerka, pionierka tańca współczesnego oraz oświetlenia scenicznego, choreografka, aktorka, producentka, pisarka, modelka i wynalazczyni. Była rewolucjonistką swoich czasów. Występowała z Buffalo Billem, zanim stała się światowej sławy gwiazdą i ucieleśnieniem ruchu Art Nouveau. Dzięki wyszukanej, efemerycznej sztuce, eksperymentującej z oświetleniem oraz oszałamiającymi kształtami, zmieniającej dotychczasowe postrzeganie abstrakcji, stworzyła nowy rodzaj spektaklu, wykorzystując taniec, tkaninę, ruch i światło. Film przedstawia kobietę-artystkę, która zyskała sławę na własnych warunkach, nie wstydząc się swojego ciała i otwarcie mówiąc o seksualności. To dokumentacja zdumiewającego wpływu, jaki jej twórczość wywarła na współczesną kulturę, w tym na takich artystów jak Taylor Swift, Bill T. Jones, Shakira, William Kentridge czy Red Hot Chili Peppers i wielu innych.

Trzej mężczyźni jadą samochodem na wycieczkę do regionu Gran Chaco w Paragwaju - niegdyś ostoi naturalnego lasu, a dziś wyschniętego terenu zagrożonego pożarami. Wśród nich jest Ulf - niemiecki specjalista od motyli z ciętym językiem, Jota - najwybitniejszy krajowy ornitolog z doskonałym poczuciem humoru i reżyser filmu. Rozmawiają w podróży o klimacie, filozofują o ludzkości i przyszłości planety. W szczerych, ironicznych, przesiąkniętych czarnych humorem rozmowach dochodzą do wniosku, że jako gatunek jesteśmy straceni. Podróż staje się coraz bardziej intensywna i gorączkowa, kiedy przyjaciele zbliżają się do strefy pożarów. Film opowiada o zmianach klimatycznych, ale staje się także deklaracją miłości do natury - delikatnej, ale potrafiącej stawiać opór.

W głębi brazylijskich faweli tajna społeczność mężczyzn planuje kolejną nielegalną akcję. To "baloeiros" - konstruktorzy balonów. Silni, wytatuowani mężczyźni uwielbiają widok unoszących się na niebie balonów. Spędzają lata na sklejaniu kolorowych bibułek, z których tworzą aerostaty wielkości bloków mieszkalnych. Różne grupy baloeiro rywalizują ze sobą o to, kto stworzy najpiękniejsze, największe i najbardziej spektakularne balony, które mają niezwykłe kolory i przedstawiają różne postaci jak 2Pac czy Pelé. Młoda, duńsko-hiszpańska reżyserka Sissel Morell Dargis przez kilka lat zdobywała zaufanie brazylijskich grup baloniarzy i na tej podstawie stworzyła dokumentalny film akcji, pełen pościgów samochodowych, i scen w potajemnych warsztatach. Na baloeiros poluje policja i łowcy nagród, gdyż władze uważają ich za niebezpiecznych przestępców. Tymczasem baloniarze są podobni do ulicznych artystów, a działając z ukrycia, przynoszą radość lokalnej społeczności.

Dokumentalna historia o dorastającym dziecku ulicy. Sanyi to ośmioletni chłopiec, którego reżyser poznał ponad dekadę temu na podwórku. Był niesfornym, uzależnionym od adrenaliny anarchistą, który mówił dokładnie to, co myślał. Nie miał własnego pokoju, żył z babcią, matką, ojcem i dwojgiem rodzeństwa w 30-metrowym mieszkaniu. Na ulicy szukał przestrzeni, pozwalając puścić wodze fantazji i oddać się szalonym, dzikim zabawom. Ulica to jednak stresujące miejsce. Kręci się tam mnóstwo dziwnych typków i trzeba prowadzić braterską walkę, aby przetrwać, być twardym i poczuć prawdziwe życie. Film jest zapisem dziesięciu lat ulicznego życia Sanyiego. Widzimy, jak zmienia się z represjonowanego w ciemiężyciela, z młodszego w starszego brata, z niesfornego łajdaka w odpowiedzialnego opiekuna i wreszcie z dziecka ulicy w nihilistycznego nastolatka. Oczami węgierskiego intermedialnego artysty i reżysera, który sam od 12-tego roku życia włóczył się na deskorolce po ulicach Budapesztu, obserwujemy proces przechodzenia z pełnego zabaw radosnego dzieciństwa w pełną konformizmu dorosłość.

Gdy 86-letni Rene kupuje kwiaty, zawsze zastanawia się, jaki kolor wybrałaby jego żona, gdyby żyła. Podobnie jak większość bohaterów filmu, spędził więcej czasu ze swoją partnerką niż bez niej. W szczerych, otwartych wywiadach kobiety i mężczyźni z pokolenia 80+ opowiadają o miłości, żałobie, związkach oraz dążeniu do szczęścia. Dyskutują o momencie szoku, gdy zabrakło najbliższej im osoby i o procesie uczenia się życia w pojedynkę. Reżyserka układa ich indywidualne historie w chór głosów przeplatający się z abstrakcyjnymi obrazami na granicy snu oraz muzyką interpretującą ich wewnętrzne życie. To wszystko tworzy kolekcję różnych sposobów patrzenia na miłość, życie, samotność i śmierć. Film jest testamentem pokolenia, które odchodzi, a zarazem niezwykle wzruszającą lekcją miłości. Zabierają ze sobą bezwarunkową afirmację życia, bez oglądania się w tył i analizowania tego, co ich spotkało.

Film ukazuje wspólny los drzew i ludzi na przykładzie australijskiego aktywisty, ekologa i polityka Boba Browna, który walczył o ocalenie najstarszego na świecie australijskiego lasu pierwotnego. Brown działał w latach 70. i 80. XX wieku. Był pierwszym otwarcie przyznającym się do swojej homoseksualności senatorem w Australii, a przede wszystkim działaczem, który włączył kwestię ochrony przyrody do centralnego nurtu tamtejszej polityki. Zmobilizował miliony ludzi do aktywizmu ekologicznego i wpłynął na kulturę społeczną i polityczną.  Od sadzonki drzewa do starego lasu – film łączy życie i aktywizm Browna z cyklem funkcjonowania lasu, o którego los i przyszłość walczył. Ukryte życie gigantycznych drzew na Tasmanii pokazywane jest tu za pomocą kamer przymocowanych do ich korony, immersyjnych animacji i wypowiedzi takich autorytetów, jak Dawid Suzuki czy Merlin Sheldrake. Brown założył pierwszą na świecie Partię Zielonych, której sam był członkiem. Opowiadał się za poszanowaniem praw mniejszości, pociągnięciem polityków do odpowiedzialności społecznej i finansowej, kontrolą sprzedaży broni oraz bronił praw Aborygenów. W odpowiedzi na te działania stał się obiektem ataków i pogróżek – czas pokazał jednak, że jego pomysły wyprzedzały epokę, w której żył.

Reema pracuje w beczce śmierci - głównej atrakcji objazdowego jarmarku, w której motocykliści wykonują akrobacje na pionowych ścianach, a ona tańczy, by ściągnąć widzów. Jej szczęśliwe i spełnione życie rozpada się, kiedy po kolejnej kłótni odchodzi od niej ukochany - Asif. Poszukując sensu, Rema wraca do miejsca, w którym dorastała - do domu dla osób transpłciowych prowadzonego przez jej "Guru".

Norweskie siostry Kari i May są bardzo religijne i wszędzie widzą znaki dawane im przez Boga. May decyduje się przeprowadzić blisko Kari – do Gullspång w Szwecji. Kiedy właścicielką wybranego mieszkania okazuje się kobieta bardzo podobna do ich starszej siostry Astrid, która popełniła samobójstwo ponad 30 lat wcześniej, historia znacznie przyspiesza. Co więcej, właścicielka ma taki sam pseudonim, jak ich siostra "Lita", znaleziona martwa nad brzegiem jeziora (jak Laura w serialu "Twin Peaks"). Siostry proszą reżyserkę o pomoc w wyjaśnieniu tej tajemnicy. Na tym nie kończą się niezwykłe odkrycia historii rodzinnej. Komiczne sytuacje i poruszające odkrycia następują po sobie, tworząc ciąg surrealistycznych zdarzeń.

Od lat 70. XX wieku lesbijki z całego świata przybywają na grecką wyspę Lesbos – miejsce narodzin starożytnej greckiej poetki Safony. Znajdują raj w lokalnej wiosce Eressos i tworzą własną queerową społeczność, ale wśród rdzennych mieszkańców wioski rośnie napięcie. Obie grupy roszczą sobie prawo do rządzenia wioską, a reżyserka Tzeli Hadjidimitriou – pochodząca z Eressos lesbijka – tworzy filmową kronikę ponad 40 lat miłości, wspólnoty, konfliktów i tego, co to znaczy czuć się akceptowanym lub nie. To jej pierwszy film pełnometrażowy, który jest efektem 12 lat pracy. Ma formę osobistego eseju, który dokumentuje historię nie tylko jej własną, ale również konfliktów i powstawania bezpiecznych przestrzeni.

Na 20-lecie zespołu członkowie Efterklang wylądowali w Skopje mając ze sobą tylko gitary i marzenie, aby zagrać z macedońskimi muzykami u stóp pomnika Makedonium - wielkiej budowli wzniesionej w stylu brutalistycznym. Film przedstawia przygody zespołu w Macedonii i alternatywny, wyjątkowo kreatywny proces, który doprowadził do koncertu w Krusewie. Razem z duńskimi muzykami zagrało na nim sześciu lokalnych muzyków i 18-osobowy chór kobiecy i w ten sposób powstał tytułowy Makedonium Band. W filmie poznajemy zarówno styl pracy i otwartość na kulturę Bałkanów członków zespołu Efterklang, jak i bogactwo kultury muzycznej Macedonii.

Buzkashi w języku perskim oznacza "łapanie kóz". To również tradycyjny sport, uprawiany w dużej części Azji Środkowej, w którym dwie drużyny graczy na koniach próbują przejąć kontrolę nad tuszą kozy lub cielęcia, aby móc wrzucić ją do koła i zdobyć punkty. Buzkashi ​​stał się najpopularniejszym sportem w Afganistanie, mimo wprowadzenia przez talibów tymczasowego zakazu jego uprawiania. Film opowiada historię jednego z najlepszych afgańskich zawodników. Khaiber Akbarzada trenuje do startu w Narodowych Mistrzostwach Buzkashi. Zawody mogą mu przynieść światową sławę, a jednocześnie być źródłem nieszczęścia. Jego wujek - legenda tej dyscypliny - został zamordowany podczas wojny domowej. Aby uniknąć jego losu, Abharzada ukrywa się i próbuje znaleźć sposób na ucieczkę z kraju. Film dokumentuje znany nielicznym sport, który staje się idealnym odzwierciedleniem sytuacji politycznej w kraju. Symbolizuje czas wojny, kiedy żadna decyzja nie jest łatwa, a rezygnacja z marzeń okazuje się jedynym sposobem na przetrwanie. 

Anne jest aktorką i reżyserką, która cierpi, bo właśnie rozstała się z mężem. Pracuje nad teatralną adaptacją "W matni" Emila Zoli, w której gra rolę Gervaise. Z kolei Ben to bezrobotny aktor, który jest jej przyjacielem. Darzy ją uczuciem, ale ona nie chce spotykać się z mężczyznami. Prosi Bena, by zagrał w jej przedstawieniu. Kiedy oboje czytają scenariusz, pracują nad postaciami i rozpoczynają próby, rzeczywistość miesza się z fikcją i wydaje się, że para odtwarza w życiu każdy etap historii granych przez siebie postaci, aż do katastrofalnego zakończenia. Eksperymentalne i szczegółowo sfilmowane sceny dają wgląd w stale zmieniające się równoległe światy, pomiędzy którymi poruszają się Anne i jej postać Gervaise. Fascynująca gra rzeczywistości z fikcją prowadzi do ciągłego napięcia: czy intymne sceny, które odgrywa z Benem, są prawdziwe, czy stanowią część przedstawienia? A wybuchy złości, kłótnie i łzy? Dzięki stylistyce cinéma-vérité film wnikliwie rejestruje proces twórczy bohaterów. Zadaje pytanie o role, jakie sami odgrywamy w życiu. Za pośrednictwem dokumentalnej formy kwestionuje intymność, dramat, pasję, pracę i miłość, pokazując jednocześnie najbardziej żywe, ponadczasowe i uniwersalne aspekty życia.

Sr (czytany jako syrr) to hieroglif egipski opisujący żyrafę. To najwyższe żyjące zwierzę zamieszkuje Ziemię od 20 milionów lat. W filmie występuje jako element mitu, baśni, historii naturalnej i politycznej. Jest łącznikiem prawdziwie epickiej historii rozciągniętej na tysiąclecia i kontynenty. Mozaika kultur, zdarzeń i miejsc podana nam jest w swobodnej formalnie opowieści. Odwiedzamy między innymi wybrzeża Nilu, fabrykę ceramiki nieopodal Pekinu, wyspę na Filipinach, chroniony sejf w Nowym Jorku, góry na Saharze, amerykańskie lotnisko wojskowe w Nigrze, a nawet debatę rabinów. Symbolicznie figura żyrafy pomaga nam zrozumieć świat, w całym jego pięknie i skomplikowaniu. Trajektorie tematów wędrują od egzotyki, poprzez dzieła sztuki, do reliktów kolonializmu. Od relacji władzy do relatywności naszej wiedzy. Obrazy i historie tworzą wielopoziomowy obraz świata i znaczeń. Prowokują do niezależnej kontemplacji i wewnętrznego oglądu naszych wyobrażeń o świecie. Reżyserce udało się stworzyć film medytacyjny, immersyjny, czasami ironicznie dowcipny, zapierający dech w piersiach zarówno zdjęciami, jak i zwrotami narracji.

Osiem lat temu duński scenarzysta Lars K. Andersen wpadł na pomysł filmu inspirowanego postacią bohatera z dzieciństwa – norweskiego podróżnika Helge Ingstada, który w 1937 roku wybrał się na wyprawę do Meksyku w poszukiwaniu zaginionego plemienia Apaczów. Lars napisał scenariusz, w którym chciał pójść w ślady swojego bohatera i wraz z norweskim filmowcem Håvardem Bustnesem odnaleźć tajemnicze plemię. Ale to, co na papierze wyglądało na ekscentryczny film drogi utrzymany w stylistyce amerykańskiego westernu, przerodziło się w mimowolną dekonstrukcję mitologii białego poszukiwacza przygód. Zmusiło to Larsa i Håvarda do autorefleksji, ponownego przemyślenia idei projektu oraz własnej roli jako outsiderów kulturowych. Po drodze spotkali Piusa - prawnuka wojownika Geronimo, który sam mocno wierzy w istnienie Apaczów w Meksyku. Kiedy projekt filmowy jest na skraju upadku, Lars zaczyna szukać odpowiedzi, które zaprowadzą go do wnuka Helge Ingstada w Oslo. Na strychu czeka go zdumiewające odkrycie, które zmienia wszystko. To nieoczekiwane znalezisko prowadzi do emocjonalnego zakończenia, akcentującego temat kulturowego szacunku i zawłaszczenia.

Film opowiada o legendarnej francuskiej rodzinie Troisgros, która urzęduje w wiejskim regionie Ouches, 100 kilometrów na zachód od Lyonu. Początki ich działalności sięgają roku 1930, dziś są dumnymi posiadaczami trzech gwiazdek Michelin, tworząc prawdziwą dynastię. Do ich zlokalizowanej w XIX-wiecznym budynku restauracji Le Bois sans Feuilles od dekad pielgrzymują tłumy. Otacza ich sława pionierów nouvelle cuisine, twórców m.in genialnego przepisu na łososia i wynalazców dania ze szczawiu. Posiadają także dwie inne restauracje: Le Central w mieście Roanne i położoną na wsi - La Colline du Colombier. W filmie odwiedzamy wszystkie trzy.

Maggie jest dzielną wombatką, która w przebraniu superbohaterki przeczesuje miasto w poszukiwaniu złoczyńców i ich niecnych występków. W ostatnim czasie ma mnóstwo roboty – ale to nie ze względu na przestępców, których jest rekordowo mało, tylko z uwagi na drobne przysługi, o które proszą mieszkańcy metropolii. Całe dnie spędza na pomaganiu w udrożnianiu kanalizacji czy składaniu zeznań podatkowych, zamiast zająć się starym dobrym ratowaniem świata. Przychodzi jednak dzień, w którym znowu potrzebna będzie jej prawdziwa moc! Oto zły geniusz technologii planuje uwięzić wszystkich mieszkańców miasta w „idealnej” jego zdaniem symulacji komputerowej i odciąć ich od realnego życia. Maggie ani jej pomocnik Ptyś nie mogą na to pozwolić i ruszają na misję, aby uwolnić mieszkańców. Żadna wirtualna rzeczywistość nie może się bowiem równać z pięknem i dobrem prawdziwego świata!

Sportowiec przygarnia bezdomnego psa, aby towarzyszył mu w niezwykle trudnych zawodach wytrzymałościowych.

Kiedy świat upada, młoda Furiosa zostaje uprowadzona przez Hordę Bikerów i przewieziona do Cytadeli, gdzie rządzi Wieczny Joe. W obliczu walki dwóch tyranów o władzę, Furiosa musi przetrwać wiele prób i zgromadzić środki, aby wrócić do domu.

Przez pogrążone w krwawej wojnie domowej Stany Zjednoczone przedziera się grupa dziennikarzy, by w Waszyngtonie przeprowadzić ostatni wywiad z prezydentem.

Próbując uciec przed patriarchatem powojennego włoskiego społeczeństwa, Delia planuje zbuntować się przeciwko brutalnemu mężowi.

Mała Chihiro wyrusza w pełną niebezpieczeństw podróż, aby ocalić swoich rodziców.

Mężczyzna upada z wysokości i ginie. Czy jego żona jest za to odpowiedzialna?

Grupa rolników protestuje pod domem posła, który zawiódł ich oczekiwania.

Owdowiały brytyjski biznesmen podejmuje pracę lokaja w dworku we Francji, aby zachować wspomnienia swojej zmarłej francuskiej żony.

Waldi i jego trzy siostry mieszkają w starej willi pod miastem, a w piwnicy ich stuletni rodzice, którzy kilka lat temu umarli. Cała rodzinka cieszy się wspólnymi śniadaniami i domowym ciepłem, dopóki Waldi nie odkrywa w sobie nadprzyrodzonych mocy. Wtedy niespodziewani goście wciągają rodzinę w ściśle tajny plan, zmuszając zmarłych rodziców do uruchomienia swoich znajomości w zaświatach.

Rijksmuseum i Mauritshuis organizują wystawę przedstawiającą arcydzieła Vermeera. Dyrektor muzeum i kuratorzy oprowadzają po wystawie, przedstawiając nowe badania na temat procesu artystycznego Vermeera.

Losy wrestlerskiej rodziny Von Erichs, która miała ogromny wpływ na tą dyscyplinę od lat 60. do dziś.

Eksploracja twórczości Anselma Kiefera, malarza i rzeźbiarza, który poprzez swoją sztukę konfrontował niemieckie społeczeństwo z dziedzictwem III Rzeszy.

Podróź Anieli, urodzonej oraz wychowanej jako Andrzej, która ponad połowę życia zmuszona jest funkcjonować jako mężczyzna i ukrywać dysforię płciową.

Uporządkowane życie pracowniczki socjalnej zmienia się gwałtownie, gdy odnawia znajomość ze swym dawnym kolegą ze szkoły średniej.

Weteran wojenny postanawia zbudować kolonię na nieurodzajnych wrzosowiskach jutlandzkich. Uzyskując zgodę króla, jego wrogiem staje się lokalny właściciel ziemski.

Spokojne życie Michała zmienia się, gdy do drzwi jego mieszkania puka siedmioletnia dziewczynka.

Alan Biernat, utalentowany młody aktor z problemami wymowy, staje przed trudnością znalezienia ról w branży filmowej. Zdesperowany, zaczyna nagrywać casting tape'y, jednak bezskutecznie. Pewnego dnia natrafia na scenariusz z tematem teorii spiskowych. Zamiast tradycyjnego castingu, postanawia podzielić się filmikiem online, co przynosi mu niespodziewaną popularność, choć nie z powodu aktorskiego talentu, lecz treści wypowiedzi. Z czasem Alan pogłębia swoje zainteresowanie teoriami spiskowymi, przenosząc je także na ekran. Stopniowo zaczyna w nie wierzyć, a granie roli staje się dla niego prawdziwym przeżyciem. Widzowie obserwują, jak aktor stopniowo staje się postacią z własnych filmów, zatracając się w wirze teorii spiskowych, które kiedyś tylko udawał.

Historia Nicholasa Wintona, który w czasie II WŚ zorganizował transport 669 żydowskich dzieci z Czech do Wielkiej Brytanii. Pół wieku po wojnie spotkał się z ocalałymi osobami w programie telewizyjnym.

Co sprawia, że w XXI wieku tysiące kobiet i mężczyzn postanawia porzucić kolorowy, pełen wygód świat i na całe życie zamknąć się w surowych murach klasztoru? Czy to jedynie poświęcenie w imię bezgranicznej miłości do Boga lub ucieczka przed problemami świata? A może potrzeba spokoju i harmonii, której nie daje skomplikowana rzeczywistość? W czym dla mnicha lepsza jest kontemplacja od życia rodzinnego i kariery zawodowej? „Wolni. Podróż do wnętrza” to zaproszenie do doświadczenia pięknego, kojącego przeżycia i zastanowienia się nad tym, jak odszukać siebie. To sielskie obrazy przyrody, codziennej pracy, szukania sensu oraz prawdziwej radości i wolności. Twórcy filmu, dzięki szczególnym okolicznościom, wyjątkowo otrzymali dostęp do dwunastu zamkniętych na co dzień klasztorów. Żaden dokumentalista wcześniej nie miał możliwości tak blisko i dogłębnie przyjrzeć się kontemplacyjnemu życiu mniszek i mnichów i wysłuchać tak szczerych świadectw ich życia. To spotkanie świata powołanych ze światem tęskniącym za Bogiem. „Wolni. Podróż do wnętrza” zabiera widza w hipnotyzującą podróż do enklaw ciszy i modlitwy, ale nade wszystko w podróż do wnętrza ludzkiej duszy. Ile refleksji nad własnym życiem wzbudzi przyjrzenie się tym, którzy żyją zupełnie inaczej? Odpowiedź z pewnością zaskoczy...

Grupa licealistów z tej samej klasy wyjeżdża na obóz letni. Jest wśród nich 18 -letni Milan. Jest też Anna i Kolega Milana – Dani. Między tą trójką zaczyna tworzyć się uczuciowy trójkąt, który jest okazuje się trudny do rozwiązania. Wakacje kończą się i każdy odjeżdża w swoją stronę. Po roku klasa wraca w to samo miejsce. Ale już bez Milana. W międzyczasie popełnił samobójstwo. Młodzież za wszelką cenę próbuje znaleźć odpowiedź na pytania: czy można było uniknąć tej tragedii? Dlaczego nikt nie widział co się działo z Milanem? Dlaczego nie poprosił o pomoc? Jak żywi mają sobie poradzić z tym co się stało?